Wyprawa Rowerowa na Kaszëbë
Opublikowano dnia 13-06-2012 • 16:04W dniach 7 – 10 czerwca 2012r. udaliśmy się z 20 osobową Grupą na wyprawę rowerową na Kaszuby. W podróż wyruszyliśmy o godz. 6.00 rano samochodami. Po kilku postojach na trasie i przejechaniu ok. 220 km dotarliśmy do celu w miejscowości Wiele, w powiecie kościerskim. Tam zakwaterowaliśmy się w Pensjonacie „Eden” u Pani Genowefy Synak, która przywitała nas bardzo serdecznie i gościnnie – przepysznym ciastem i kawą :). Następnie, część osób pojechała na krótki rowerowy rekonesans po okolicy, natomiast reszta wzięła udział w uroczystości Bożego Ciała wraz z mieszkańcami Wiela. O godz. 16 udaliśmy się na spotkanie z przewodnikiem Panem Tadeuszem Lipskim, który opowiedział nam o Wielu, kościele parafialnym pw. św. Mikołaja i oprowadził po słynnej Kalwarii Wielewskiej.
Wiele i Kalwaria
to wieś kaszubska położona nieopodal Chojnic nad jeziorem Wielewskim licząca obecnie ponad 1000 mieszkańców. Wieś słynie z Kalwarii (Sanktuarium), która została zbudowana w latach 1915-25 i jest jedną z najpiękniejszych w Polsce. Wielewska Kalwaria to 23 obiekty: 14 kaplic, 6 rzeźbiarskich dzieł, święte schody, ambona i Pustelnia. Inicjatorem i zarazem budowniczym był wielewski proboszcz ks. Józef Szydzik (żył w latach 1871-1939) zamordowany w Fordonie pod Bydgoszczą przez Niemców hitlerowskich na początku II Wojny Światowej. Autorem projektów architektonicznych, według których budowano wszystkie obiekty jest Monachijski architekt Teodor Mayr. Wszystkie budowle i rzeźby znajdują się wśród lasów pokrywających stoki Białej Góry nad Jeziorem Wielewskim. Przed i w czasie I Wojny Światowej zbudowanych zostało 8 kaplic – w tym najstarsza Kaplica Ogrójca poświęcona 15 sierpnia 1915 roku. Pozostała część obiektów Kalwarii została wzniesiona w czasach powojennych. Dzieła rzeźbiarskie w kaplicach wzniesionych po 1920 roku zawdzięczamy polskiemu artyście Wojciechowi Durkowi.
Spacer po tym niezwykłym miejscu był długi lecz niezwykle interesujący. Pełni wrażeń wróciliśmy do pensjonatu na obiadokolację. Dzień zakończyliśmy wspólną biesiadą przy grillu.
Szlak dookoła Wdzydzkich Jezior
Następnego dnia, czyli 8. 06. po bardzo smacznym i pożywnym śniadaniu wyjechaliśmy na wycieczkę krajoznawczą dookoła połączonych ze sobą jezior: Wdzydze, Radolne, Jelenie i Gołuń – zwane przez miejscowych „Morzem Kaszubskim”, które położone są na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Trasa wiodła wyznaczonym szlakiem rowerowym przez piękne lecz wymagające piaszczyste i pagórkowate leśne dukty oraz malowniczo położone miejscowości nad brzegiem jeziora. W połowie trasy dojechaliśmy do Wdzydz Kiszewskich, gdzie zatrzymaliśmy się w Kaszubskim Parku Etnograficznym. Park to obecnie 22 ha Muzeum ze zbiorem 50 obiektów regionalnego budownictwa. Najciekawszym obiektem była szkoła ze wsi Więckowy, w której odbyliśmy lekcję języka kaszubskiego ucząc się śpiewać alfabet kaszubski. Zwiedzanie zakończyliśmy ucztą kulinarną w „Karczmie pod Wdzydzką Trocią”. Po nasyceniu ducha i ciała ruszyliśmy w dalszą drogę jadąc brzegiem jeziora i delektując się widokami. Na nocleg dojechaliśmy szczęśliwi i zadowoleni z bardzo fajnie spędzonego dnia. Wieczorem całą grupą udaliśmy się nad jezioro wielewskie do strefy kibica, aby wspólnie z mieszkańcami dopingować Polakom w meczu otwarcia Euro 2012.
Przejechana trasa: Przytarnia – Joniny Duże – Wygoda – Czarlina – Wdzydze Kiszewskie – Gołuń – Wdzydze Tucholskie – Czarnowodzianka – Kliczkowy – Wiele – ok. 50 km
Szymbark i Szczyt Wieżyca
Piątkowym rankiem 9. 06. ze względu na niepewną pogodę oraz bogactwo zwiedzanych miejsc udaliśmy się na wycieczkę samochodami. Pierwszym punktem programu był szczyt Wieżyca najwyższe wzgórze pasma morenowych Wzgórz Szymbarskich o wysokości 328,6 m n.p.m., w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca. Wierzchołek jest porośnięty lasem bukowym. Na szczycie wzgórza usadowiono platformę widokową – Kaszubska Wieża Widokowa im. Jana Pawła II. Najwyższe wzniesienie polskich pojezierzy oraz całego Niżu Polskiego. Przez szczyt prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich.
Następnym punktem dnia było Centrum Edukacji i Promocji Regionu Szymbark. Po Centrum oprowadzał nas przesympatyczny Pan Wojtek. Oto co zobaczyliśmy:
- Dom do Góry Nogami – drewniany dom naturalnych rozmiarów, który został postawiony na dachu. Jedną stroną wbito go na metr w ziemię, a z daleka wygląda jak przewrócona makieta. Ten niezwykły domu ma być symbolem czasów PRL-u, gdy wszystko było postawione na głowie. Ma też symbolizować udział Kaszubów w wywróceniu do góry nogami systemu komunistycznego.
- Najdłuższa deska świata 36,83 m – wpisana 12 czerwca 2002 r. do Księgi Rekordów Guinnessa – deska wycięta ze 120-letniej daglezji.
- Dom Sybiraka – autentyczny dom budowany i zamieszkiwany przez Polaków 240 lat temu na Syberii.
- Muzeum Ciesielnictwa – 2300 eksponatów, służących przez pokolenia do obróbki drewna.
- Dom Harcerza – historia organizacji młodzieżowych YMCA, ZHP – miejsce pamięci narodowej z historią Tajnej Organizacji Wojskowej „Gryf Pomorski”.
- Kuźnia – miejsce, gdzie można zobaczyć przy pracy kowala.
- Piec chlebowy – gdzie będzie się wypiekać tradycyjny kaszubski chleb.
- Dwór Salino – replika 300-letniego dworku, położonego niedaleko Wejherowa – najmniejszy dworek w Polsce.
- Stół noblisty im. Lecha Wałęsy – stół na około 200 osób, ważący 6 ton, największy na świecie wykonany z jednego drzewa.
- Statua Świętowida Kaszubskiego – statua Świętowida Kaszuba symbolizować ma religijność, pracowitość, upór i patriotyzm Kaszubów.
- Dom Powstańca Polskiego z Adampola – na terenie Centrum Edukacji i Promocji Regionu obejrzeć można Dom Powstańca Polskiego z Turcji. Jest to dopełnienie idei budowy domów wszystkich grup Polaków, którzy z różnych powodów musieli opuścić swój rodzinny kraj.
- Dom trapera kaszubskiego z Kanady – to dwie zabytkowe, drewniane chaty wybudowane 150 lat temu przez osadników kaszubskich w Kanadzie.
- Pomnik Gryfa Pomorskiego – Kaszubi od lat dążyli do upamiętnienia bohaterów Tajnej Organizacji Wojskowej Gryf Pomorski. Nie przypadkiem wybrali do tego celu głaz. Głazy są bogactwem Kaszub, mówią o nich kaszubskie legendy.
- Kościółek św. Rafała – materialnym wyrazem ducha, który żyje w CEPR, jest kościołek pod wezwaniem św. Rafała Kalinowskiego, konsekrowany przez biskupa pelplińskiego, ks. prof. Jana Bernarda Szlagę podczas Światowego Zjazdu Sybiraków 17 września 2004 r.
- Bunkier Gryfa Pomorskiego – to miejsce, obok kościółka, budzi największe emocje i wzruszenia gości, gdyż podczas zwiedzania inscenizowany jest nalot bombowy na bunkier. Wybudowano replikę jednego z bunkrów, należących w czasie okupacji do TOW Gryf Pomorski.
- Chata Kaszubska – z Wilanowa, w gminie Przodkowo, przeniesiono do Centrum Chatę Kaszubską. Ma ok. 250 lat. Jest materialnym pomnikiem trudu naszych przodków.
Wszyscy byliśmy bardzo zadowoleni i uradowani z faktu odwiedzenia tego niezwykłego i pozytywnie zakręconego miejsca. Szymbark opuściliśmy ok. godz. 14.00. Wróciwszy do Wiela udaliśmy się, do miejscowego Centrum Informacji Turystycznej na zaproszenie Pani Gabrieli Sumionki. Podczas owego miłego spotkania przy kawie i ciastku zaprezentowaliśmy naszą Grupę oraz Powiat Wrzesiński a także wręczyliśmy upominki dla dzieci z wielewskiej szkoły. Podczas dyskusji wymieniliśmy spostrzeżenia na temat turystyki i aktywnych form wypoczynku. Na koniec zrobiliśmy pamiątkowe zdjęcie. Wieczorem po kolacji odbył się pogodny wieczór przy muzyce i bilardzie 😉
Kamienne Kręgi
Ostatniego dnia pobytu na Kaszubach pojechaliśmy na 30 km rowerową przejażdżkę do rezerwatu przyrodniczo – archeologicznego „Kamienne Kręgi” w Odrach. Na terenie którego znajduje się cmentarzysko przypisywane plemieniu skandynawskich Gotów. W obydwie strony jechaliśmy leśnymi duktami i przez malowniczo położone pola i łąki. Po powrocie do Wiela przyszedł czas na pakowanie bagaży. Pani Genowefa uraczyła nas przepysznym obiadem i wspaniałym deserem. Na koniec jeszcze pamiątkowe zdjęcie i…w drogę. Do domu wróciliśmy ok. godz. 20.00.
Bardzo serdecznie dziękujemy Pani Genowefie Synak za wspaniały czas, rodzinną i domową, atmosferę, wyśmienitą kuchnię oraz za wszelką pomoc i życzliwość! Szczerze POLECAMY to miejsce!
Dziękujemy również Pani Gabrieli Sumionce z CIT w Wielu za sympatyczne spotkanie i gościnę.
Przede wszystkim wielkie słowa uznania i podziękowania dla Macieja Szumińskiego z Goliny – przyjaciela naszej grupy za obecność, pomoc i transport rowerów.
Trasa dzień 1 kilknij aby pokazać.
Trasa dzień 2 kilknij aby pokazać.
Trasa dzień 4 kilknij aby pokazać.
Filip Kaliszewski